Ik en mijn gokkast

De titel van dit artikel zou haast suggereren dat je een liefdesrelatie hebt met je gokkast. Dat wordt natuurlijk een beetje lastig. Een liefdesrelatie gaat wat ver, maar is een ander soort relatie met een gokkast dan wel mogelijk? Zou het zo kunnen zijn dat je na verloop van tijd een band gaat opbouwen met een gokkast? Tja, het zou kunnen.

Als de betreffende kast jou elkaar de jackpot laat winnen, dan is de kans op een nauwe band wel voor te stellen. Maar zou het – los van de vraag of je de jackpot wint – mogelijk zijn, dat de gokker zich anders gedraagt als we een gokkast anders instellen en ‘m zelfs wat menselijke trekjes meegeven?

De menselijke maat

Je kunt het je nauwelijks voorstellen. Je bezoekt een casino – al dan niet een online casino – en je voelt je direct betrokken bij een bepaalde videoslot of fruitautomaat. In een enkel geval is het mogelijk. Van vroeger kennen we bijvoorbeeld de Random Runner die qua populariteit niet te overtreffen was. Het is niet raar dat je daar een goed gevoel bij hebt. Maar een band? Een echte band met een gokkast is onwaarschijnlijk. Toch hebben drie psychologen geprobeerd een gokkast wat menselijke trekjes mee te geven. Vervolgens werd gekeken of dat invloed heeft op het gokgedrag van degene die achter de gokkast zit. En wat blijkt? Het heeft inderdaad invloed.

Eén van de psychologen vertelt dat het de gokkers zelf zijn, die de gokkast wat menselijke trekje willen toebedelen. Let maar eens op je taalgebruik als je een uurtje achter de gokkast zit. “Hij doet niet wat ik wil!” Of wat denk je van deze: “Zo, wat ben jij een verschrikkelijk apparaat, zeg.” Hierdoor zou je kunnen veronderstellen dat de gokker zelf aangeeft dat er best een band op te bouwen is met een fruitautomaat of videoslot. Het gebeurt overigens niet alleen bij gokkasten. Ook auto’s, computers en smartphones lijken plots menselijke eigenschappen te bezitten.

De psychologen gingen als volgt te werk. Zij probeerden een gokkast zo veel menselijke trekjes toe te bedelen. Zij wilden graag dat de gokkers de betreffende gokkast zo menselijk mogelijk beschouwden. Na het betreffende onderzoek is gebleken dat de gokkers door deze wijziging – waarvan zij van tevoren natuurlijk niet op de hoogte waren gebracht – langer op de kast bleven spelen. Uiteindelijk vergokten zij dus een hoger bedrag, wat normaal gesproken ten goede komt aan de eigenaar van de gokkast. Een mens valt dus te manipuleren als men het uiterlijk van een gokkast aanpast.

Uitkomsten onderzoek waarbij uit wordt gegaan van grafische elementen

De gokkers dachten dat zij slechts het grafisch ontwerp van de gokkast moesten beoordelen, en wisten dus niets van het beoogde doel. De psychologen is het uiteindelijk gelukt de gokkast dusdanig in te stellen, dat de gokkers het gevoel kregen dat de gokkast hen daadwerkelijk kon straffen of belonen. De menselijke maat werd dus toegepast en had wel degelijk zijn invloed.

Je zorgt er als spelontwikkelaar voor dat je de gokkast van een online casino wat menselijke trekjes meegeeft en voila….de gokker stopt steeds meer centjes in de fruitautomaat of videoslot. Is het zo eenvoudig dan? Nou, enerzijds niet. Het toevoegen van de menselijke maat aan de gokkast moet het gevolg zijn van een uitgekiend onderzoek. Alleen dan kan het zijn uitwerking hebben. Anderzijds, als het onderzoek reeds is verricht, resteert er niet veel meer en kan het incasseren beginnen.

Mens of algoritme?

Een ander element van het betreffende onderzoek bleek te gaan over het van tevoren informeren van de gokkers over wat er te gebeuren staat. Een deel van de onderzochte gokkers kreeg van tevoren te horen dat een menselijke maat toe te passen is bij het gokken op een gokkast. Het andere deel kreeg een ander verhaal te horen. Hen werd verteld dat een gokkast slechts bestaat uit een computer die her en der wat algoritmes uitbraakt. Met deze wezenlijk andere informatie gingen beide groepen achter de gokkast zitten en begonnen met hun gokavontuur. En inderdaad, bij beide groepen traden inderdaad verschillen op.

Uitkomst onderzoek met en zonder voorkennis

Belangrijk in dit onderzoek was, dat men de gokkers vrij lieten in de tijd die ze wilden gebruiken om te gokken op de aan hun toebedeelde gokkast. Hadden zij zin om slechts een kwartiertje te spelen, dan moesten ze dat vooral doen. Wilden ze echter twee uur lang blijven zitten achter de gokkast, ook dan werden ze hierin vrijgelaten. Het onderzoek werd dus op geen enkele wijze beïnvloed door de factor tijd. Alleen dan zouden we kunnen komen tot een heldere uitkomst van het betreffende onderzoek. De deelnemers die van tevoren het verhaal over de menselijke maat hadden gehoord, speelden 8 spins langer (32 spins ten opzichte van 24) dan de mensen die het verhaal over het algoritme hadden gehoord.

Minder winst voor menselijke maat

Bovenstaande uitkomst had betrekking op een gokkast die gratis te bespelen was. Om het onderzoek wat meer kracht te geven, werd besloten dit concept ook eens te proberen met een gokkast waarbij men daadwerkelijk geld kan winnen of verliezen. De ‘menselijke’ groep speelde gemiddeld 67 spins op de betreffende gokkast. De mensen die nog steeds overtuigd waren van het algoritmeverhaal speelden slechts 47 spins.

In het laatste geval werd gekozen voor het gokken met geld. Belangrijk is te weten wat nu voor beide groepen de opbrengst of het verlies was. De ‘menselijke’ groep verloor meer dan de algoritmegroep en stopte vaak pas met gokken op het moment dat ze zagen dat ze blut waren en verder gokken dus niet meer mogelijk was. Het blijft opmerkelijk te zien hoe wij als mens – en dus als gokker – de gokkast onbewust beoordelen op hun zogenaamde menselijke eigenschappen.