Casinomedewerker op Antillen krijgt meer vrij

Ook op de Nederlandse Antillen wordt er volop gegokt. Ook daar zijn er legio casino’s waar je op je gemakje je gokje kunt wagen. En natuurlijk bestaat er ook de mogelijkheid om online een gokspelletje als roulette en blackjack te spelen. Op het moment dat je een casino betreedt – of dat nou op de Nederlandse Antillen is of ergens anders in de wereld, dat doet er niet toe – vraag je je zelden af hoeveel uur die medewerker aan de deur die dag al gewerkt heeft. Ook sta je niet stil bij de vraag of de betreffende croupier zijn dienst er ondertussen niet op zit.

Op de Nederlandse Antillen is het nog steeds zo – en dat geldt overigens alleen voor de horeca- en de casinobranche – dat een werkweek van maximaal 40 uur niet vanzelfsprekend is. Daar waar er in de jaren 90 veel over werd gesproken en ook wettelijk verplicht werd voor veel branches, is dat dus niet voor de casinobranche doorgevoerd. Dat had alles te maken met de economisch slechte tijden waarin de branche destijds verkeerde. Men maakte voor de casinobranche een uitzondering zodat de slechte financiële situatie enigszins tegengegaan kon worden.

Meer tijd voor familie en vertier

Vanessa Eliza, zij is nummer drie op de lijst van de politieke partij PAS, laat weten dat zij graag wil zien dat ook de medewerkers in de casinobranche recht hebben op een 40-urige werkweek. Dat zou ervoor kunnen zorgen dat de betreffende medewerkers meer tijd hebben om met familie door te brengen en recreatief bezig te zijn. Maar vooral is het interessant omdat dan daardoor vele nieuwe arbeidsplaatsen worden gecreëerd. Eliza rekent uit dat op de Nederlandse Antillen 4000 werkdagen per maand vrijkomen door deze regel. Dat zou uiteindelijk betekenen dat hierdoor 181 extra mensen voor 40 uur aan de slag kunnen in de casinobranche. Op zich is het natuurlijk logisch dat ook op de Nederlandse Antillen mensen maar 40 uur per week hoeven te werken. Niet dat het fout of slecht is als men incidenteel bijvoorbeeld 45 of 50 uur werkt, maar ook voor de medewerkers in de casinobranche is het noodzakelijk dat er goede afspraken zijn over het maximale aantal te werken uren.

Wie betaalt het verschil?

Opmerkelijk is echter wel het antwoord van Eliza op de vraag: Dienen de salarissen van desbetreffende medewerkers dan evenredig te dalen? Eilza geeft hiervoor het wenselijke antwoord dat dat niet het geval mag zijn. De salarissen dienen wel op hetzelfde niveau te blijven, stelt zij. Ook stellen we haar de vraag waar dat geld dan vandaan moet komen? Hiervoor geeft zij het antwoord dat dat grotendeels gecompenseerd wordt door de hogere productie van de minder vermoeide werknemer. Jaja, dat moeten we toch echt nog even zien of dat zo wel uitpakt. Het is de vraag of de politiek op de Nederlandse Antillen hiervoor gevoelig is. Het lijkt wat kort door de bocht door te stellen dat het financiële gat op deze wijze opgevuld kan worden.