FNV in de bres voor medewerkers casino

De privatisering van Nederlands grootste casino is aanstaande. Dit jaar moet het allemaal gaan plaatsvinden. Op zich is deze privatisering best te begrijpen. Het is voornamelijk de regering die al eerder heeft gezegd dat het niet hun taak is om een casino te bestieren. Ja, dat kunnen we eigenlijk alleen maar beamen. Dat is hun taak ook niet. Sommige politici vinden het besturen van een land al moeilijk genoeg. Het zou ook raar zijn als daar een keten van land based casino’s bij zouden komen. Dat is dan ook een van de redenen waarom de Nederlandse regering Holland Casino wil en gaat afstoten. Maar daar zitten natuurlijk nog wel wat haken en ogen aan. Zon privatisering gaat natuurlijk niet vanzelf. En hoe zit dat met de medewerkers van het casino? Jarenlang dachten zij bij een staatsbedrijf te werken en dus relatief zeker te zijn van hun baan. Nu komen zij plots bij een bedrijf te werken waar gewoon winst gemaakt moet worden.

Onzekerheid voor medewerkers

Op zich is er niets raars aan dat een organisatie commercieel ingesteld is. Het zou mooi zijn als elk bedrijf in Nederland op steun van de staat kan rekenen op het moment dat het even niet goed gaat. Dat is in het geval van de betreffende casinoketen nooit een ideaal geval geweest. Daarom is de verkoop c.q. privatisering een goede zet. Maar marktwerking – dat is dus wat er nu gaat gebeuren voor het casino – is een apart fenomeen als je er nooit te maken mee hebt gehad. Misschien niet eens zozeer voor de leiding, die zullen heus wel doorhebben wat zo’n switch betekent. Maar voor de werknemers van het casino is het wel degelijk wennen geblazen. Wat gaat er gebeuren met al de zekerheden die zij tot nu toe hadden verworven? Wat gaat er bijvoorbeeld met hun baan gebeuren als het even niet goed gaat met het casino en de concurrentie enorm toeneemt? In een commercieel bedrijf heeft elke medewerker daar ‘last’ van, maar voor deze medewerkers is het wel even wennen.

FNV pikt het niet

Het FNV begrijpt als geen ander dat de betreffende privatisering best logisch is. Ook begrijpt het FNV dat de medewerkers niet alle zekerheden kunnen behouden. Toch gaan ze hun uiterste best doen om de belangen van hen te behartigen. Waar het uiteindelijk op neer komt, is dat de medewerkers bang zijn voor hun baan. Het is voor hen de grote vraag wat de privatisering gaat bewerkstelligen? Gaat het bedrijf als een speer of duikt het direct de rode cijfers in omdat de concurrentie heftig is of omdat de privatisering niet goed is voorbereid en/of uitgevoerd? Het is dus onzekerheid troef. Het FNV probeert voor de medewerkers van het casino – barpersoneel, garderobepersoneel, croupiers bij roulette en blackjack, schoonmaakpersoneel, etc. – zoveel mogelijk zekerheden te realiseren. Nogmaals, natuurlijk kunnen we discussiëren over de vraag of deze medewerkers zitten te ‘miepen’ ja of nee, maar te begrijpen is wel dat het ook voor hen een behoorlijke omslag is.