Nederland is bepaald geen Las Vegas

Eigenlijk wisten we het al. Nederland is inderdaad geen Las Vegas. Met de beste wil van de wereld proberen we er in Nederland het beste van te maken. En dat lukt ons best aardig. Toch krijgen we nimmer de uitstraling van bijvoorbeeld Las Vegas, Macau of Atlantic City. Nou geloof ik ook niet dat we daarop zitten te wachten in Nederland. Ons kikkerlandje kenmerkt zich vanwege de nuchtere manier van handelen en denken. Daar past een pompeus en megalomaan casinocomplex eigenlijk niet bij. Toch volgen we de Verenigde Staten in bepaalde opzichten steeds vaker. Wat eenmaal daar aan de overkant begonnen is, komt na verloop van tijd toch een keer ons landje binnenwaaien. Toch blijft het de vraag of dat met het casinowereldje ook zo is.

The Glamorous Life?

Onlangs lazen we een artikel in de Revu. Onder het mom van ‘beter goed gepikt dan slecht verzonnen’ duiken we eens dieper in dat artikel. Het blijkt een interessant artikel te zijn waarin duidelijk de vergelijking wordt gemaakt met de casinowereld in Las Vegas en de poging die wij nuchtere Hollanders wagen om er ook iets van te maken. En ja, het blijkt al gauw dat we een paar opmerkelijke en stuitende verschillen aantreffen. In het betreffende artikel lezen we dat enkele redacteurs van Revu besluiten een vestiging van Holland Casino (HC) te gaan bezoeken. En wat was nou eigenlijk het doel van het bezoek? Men vindt dat HC zich profileert als een casino met glitter en glamour. Natuurlijk profileren zij zich niet als een casino dat zich in Las Vegas bevindt, maar dat je een ‘glamorous life’ leidt als je naar HC gaat, dan wil men graag laten geloven.

De redacteuren pakken de auto en gaan naar de vestiging in Nijmegen. In eerste instantie is het lastig het betreffende gebouw te lokaliseren (natuurlijk lukte het wel met de navigatie) maar het gebouw waar men moest zijn deed in geen enkel opzicht denken aan glitter en glamour. Ze hadden gehoopt dat de openingsdeuren op een statige wijze voor hen opengedaan zou worden. Maar nee….dat liep anders. “Het bleek een stugge draaideur in een oud en grijs gebouw die we zelf open moesten draaien.” Voorlopig was dat niet het laatste waar men zich over verbaasde. Het interieur van de betreffende vestiging zag er overigens keurig uit. Niets dan lof daarover. “Maar we waren op zoek naar een spannende gokavond, en dat hadden we nog niet ervaren.”

Trimpies en notoire gokkers

Het moet worden gezegd. Als je binnentreedt, zie je toch wel dat de notoire gokkers vastgekleefd zitten aan hun stoel die zich achter de gokkast bevindt. Zonder direct deze mensen te willen bestempelen tot de minderen van de samenleving, geeft deze aanblik toch wel iets treurigs. Verderop is de roulettetafel bezet. We nemen een kijkje en treffen daar een paar hangende jongeren aan die achteloos met hun kekke trimpies aan een spelletje roulette spelen. Tja, wat moet je hier nou mee? We hadden gehoopt op enkele high rollers! Wellicht is het moment niet goed geweest. Of misschien hebben we gewoon pech en is de glitter en glamour op een andere avond wel aandoenlijk. Onze eerste indruk is niet geweldig. Laten we het een andere keer nogmaals proberen.