Opmerkelijke loterij in China

Ondanks dat het een loterij betreft uit het jaar 2011, kan ik het niet laten er toch iets een artikel aan te wijden. De loterij kwam voort uit de vraag hoe de smogproblemen in de stad Peking het best konden worden aangepakt. Gedurende de afgelopen decennia is de toename van het aantal auto’s enorm gebleken. De lengte van de files steeg aanzienlijk en de smog boven de stad werd maar dikker en dikker. Los van het logistieke probleem had Peking dus ook een gezondheidsprobleem. Een oplossing hiervoor kon dan ook niet uitblijven. Maar dat het tot deze opmerkelijke oplossing zou komen, konden we niet vermoeden.

De loterij als oplossing

De stad Peking had zich als doel gesteld het aantal rijdende auto’s per dag te verminderen. Maar men stuitte al direct op een hardnekkig probleem. De doorsnee inwoner die over een auto beschikt, heeft deze over het algemeen dagelijks nodig om naar zijn werk te gaan. De kans zou klein zijn dat de inwoners van Peking uit zichzelf zouden zeggen: “Nou, ik laat vandaag de auto wel staan en ga gezellig met de bus.” De stad Peking was er al snel achter dat men met deze vrijblijvendheid het probleem niet kon oplossen. Er moest een methode worden bedacht waardoor men vrij simpel en in één klap het probleem het hoofd kon bieden. Een loterij. Dat moest het worden. Een loterij voor wie wel en wie niet over een auto mocht beschikken.

Deze loterij wekte enige bevreemding. In 2011 werd er voor gekozen om de hoeveelheid auto’s met 90 procent terug te dringen. Aan de hand van een loterij werd bepaald welke personen een auto in hun bezit mochten hebben. Het gevolg was dat slechts één op de tien gegadigden in aanmerking kwam voor een nummerplaat. De andere negen moesten het maar uitzoeken. Natuurlijk beschikt de stad Peking over diverse manieren van openbaar vervoer, maar deze drastische regel maakte het voor veel Chinezen uitermate lastig – het duurde vooral lang – om de gewenste bestemming te bereiken.

Willekeur bij loterij

Blijkbaar vond Peking het nog niet genoeg. In 2014 werd de loterij nogmaals uit de kast gehaald. Nu is het zelfs zo dat slechts één op de 150 inwoners van Peking de beschikking heeft over een nummerplaat en dus met zijn auto de weg op mag. Het kan haast niet anders dat het probleem ondertussen opgelost moet zijn, maar de gevolgen waren – en zijn nu nog steeds – voor velen onacceptabel. Vooral de willekeur die plaatsvond bij de loterij is vreemd te noemen.

We vertellen het verhaal van de Chinees Dong Tao. Al een paar jaar probeert hij de felbegeerde vergunning voor een nummerplaat te bemachtigen. Telkens heeft-ie pech. Het lukt ‘m niet. Het gevolg is dat hij dagelijks 5 uur reist met het openbaar vervoer om op zijn werk te komen. Een andere keuze heeft hij simpelweg niet. Maar vervolgens hoort deze Dong Tao dat zijn buurman wel een nummerplaat heeft weten te bemachtigen. En hij woont vlak bij zijn werk. Hij hoeft slechts een kwartiertje te lopen.