Rechtszaak ingehaald door de waarheid

Soms tref je weleens een rechtszaak, waarvan je denkt: nou, dat is zo klaar als een klontje. Je leest de feiten en je bent eigenlijk al direct overtuigd van het besluit van de rechter. Toch kun je je dan vergissen. Er kan iets gebeuren dat de rechtszaak een totaal andere wending geeft. Onlangs troffen we zo’n zaak. Het ging over een aantal verdachten dat werd verdacht van het niet legaal aanbieden van online gokspelletjes. Nou leek dat verder niet zo’n opzienbarende zaak. Sterker nog, kijkende naar de feiten is het ook geen opzienbarende zaak. Toch liep deze rechtszaak net even anders. Het kan zomaar een rechtszaak worden waar nog lang over gepraat zou kunnen gaan worden.

Illegaal gokken?

Het gaat om drie personen die in de omgeving van Eindhoven worden verdacht van het witwassen van geld. Zij zouden dat hebben gedaan via het online gokken. Niet dat zijzelf hebben gegokt, nee, zij boden zelf gokspelletjes op internet aan en verrichtten met de ingekomen gelden enkele frauduleuze handelingen. Althans, dat stelt men. Niets staat vast. Er zouden zelfs drugs in het spel zijn. Het Openbaar Ministerie (OM) had behoorlijk hoog ingezet. Het resultaat is dat naar alle waarschijnlijkheid het OM dit niet kan waarmaken. Het lijkt voor hen een verloren zaak. Nu blijkt echter dat deze rechtszaak een compleet andere wending heeft gekregen. De kwestie krijgt dus wel een vervolg, maar de insteek is nu geheel anders.

Advocaat vecht terug

De advocaat van de verdachten laat weten dat ondanks dat de zaak gewonnen lijkt er nu andere aspecten een rol gaan spelen. De verdachten werd witwassen ten laste gelegd. De achterliggende mededeling was dat zij simpelweg geen online gokspelletjes mochten aanbieden. En dat is nu de kern van de volgende rechtszaak. Waarom mogen zij geen online gokspelletjes aanbieden, en andere – waarvan de gokactiviteiten identiek zijn – wel? Het is opmerkelijk.

In Nederland is er een gedoogbeleid. Nederlandse aanbieders mogen wel online gokspelletjes aanbieden op internet, maar dan alleen als zij geen reclame maken en als de site maar niet in het Nederlands geschreven is. Los van de vraag of dit gedoogbeleid juist en/of verstandig is, stelt de advocaat van de verdachten dat hierin niet consequent wordt gehandeld. De verdachten worden voor de rechter gesleept – al dan niet met witwassen van geld als uiteindelijk doel – en andere wetovertreders mogen doen wat ze willen. Willekeur lijkt hieraan ten grondslag te liggen. De fiscus wil 40 miljoen euro van de verdachten zien. En dat is natuurlijk een hoop geld. Zeker als je vindt dat je in je recht staat en het betreffende bedrag niet wil betalen.

Het kan nog even duren voordat deze zaak is afgerond. Er moet namelijk nog een aantal verdachten worden gehoord die her en der verspreid over de wereld wonen, en ook eerst nog eens opgespoord dienen te worden. Men verwacht deze zaak pas in 2017 te kunnen afsluiten. Wat een eenvoudige zaak leek, krijgt wellicht een heel interessant staartje.